پوشش گیاهی جزیره کیش

جزیره کیش بر روی نقشه های جغرافیای گیاهی ایران، در منطقه رویشی نیمه حاره (subtropical) واقع شده است. وجه مشخصه این منطقه رویشی، حضور گیاهان پست و درختان مقاوم به خشکی است. فرم رویش طبیعی گیاهان در جزیره ساوانه ای نامیده می شود.

درختان جزیره در مقابله با خشونت طبیعی حاکم بر منطقه، سازگاری طبیعی بسیار جالبی نشان داده اند. در گروهی از این درختان مانند لور یا انجیر معابد که تبخیر و تعرق از سطوح برگ زیاد است، برای جبران آّب از دست رفته، از ساقه ریشه هایی ایجاد می شود تا در جذب آب از رطوبت هوا به بدنه اصلی درخت کمک نماید. در گروهی دیگر از این درختان مانند کرت و کهور نیز با کاهش سطح برگها میزان تعرق به حداقل رسیده است.

درختـزارهــای جزیره از گونـــه های بومـــی و طبیعــی جزیـره شامــل کهـــــــــور ایرانــــی(Prosopis cineraria) ،‌ کنار(Ziziphus spina-christi) ، گز(Tamarix) ، انجیــر بنگالی (Ficus bengalensis) و کرت(Acacia Arabica) هستند که همه آنها جزء گونه های حمایت شده می باشند.

با توجه به محدودیت شدید آب و خاک و هزینه زیاد نگهداری درخت در جزیره، درختان جنگلی تاثیر بسزایی در تعدیل هوای گرم جزیره، کمک به تغذیه منابع زیرزمینی ، جلوگیری از فرسایش خاک داشته و همچنین نقش آنها به عنوان پناهگاه و زیستگاه گونه های مختلف حیات وحش جزیره، از اهمیت بالایی برخوردار است.

در پوشش گیاهی جزیره ،گونه های غیر بومی متنوعی نیز به چشم می خورد که گل کاغذی، نخل خرما، نخل زینتی، لیمـو، نارگیل،چریش(Azadirarachta indica)، اکالیپتوس(Eucalyptus sp.) ،ابریشـم یابرهان(Albizzia lebbek) ، گاروم زنگی (Terminalia catapa) ،درمان عقرب(Parkinsonia aculeate) ،خرزهره(Nerium oleander) ، مورد (Dodonea viscose)و بسیاری گونه های دیگر از آن جمله اند.

در سالهـــای گذشتـــه مناطـــق نسبتـا وسیعــی ازجزیـره با گونـــه کهــور پاکستانــــــی(Prosopis juliflora) جنگلکاری شده است که نسبت به زمان کاشت و سن نهالـها ،‌ انبوهی و تراکم درختان آنها متفاوت است. از آنجائیکه کهور پاکستانی گونه ای مهاجم به شمار می آید ،کاشت آن در مناطق شهری توصیه نمی شود.